در دنیای دیجیتال امروز، با رشد روز افزون بهترین صرافی های ارز دیجیتال و افزایش محبوبیت بلاکچین (Blockchain)، مفاهیم جدیدی وارد دنیای مالی و دیجیتال شده است. یکی از این مفاهیم، توکن (Token) است که به طور چشمگیری در بازار ارزهای دیجیتال مطرح شده و کاربردهای گستردهای پیدا کرده است.
اما «توکن چیست؟» و چه نقشی در “دنیای ارزهای دیجیتال” و “فناوریهای نوین” ایفا میکند؟ [Tokenها] به عنوان واحدهای دیجیتال، قادرند نمایندگی داراییها، حق مالکیت و حتی هویت دیجیتال را بر عهده بگیرند.
این واحدهای دیجیتال میتوانند در شبکههای مختلف بلاکچینی و پروتکلهای غیرمتمرکز (DeFi) به کار گرفته شوند و خدمات و ارزشهای جدیدی را در دنیای دیجیتال خلق کنند.
بررسی دقیق مفهوم توکن و کاربردها، انواع و تفاوتهای آن با ارزهای دیجیتال مانند کوین ها (Coins) به شما کمک میکند تا دنیای پیچیده و جذاب توکن ها را بهتر درک و کشف کنید، و آینده آنها در دنیای بلاکچین را تحلیل کنید؛ با ما همراه باشید.
توکن ارز دیجیتال یک واحد دیجیتال است که بر اساس فناوری بلاکچین ساخته شده و معمولاً برای نمایندگی یک دارایی یا دسترسی به خدمات خاص در یک شبکه بلاکچینی استفاده میشود.
برخلاف کوین ها که به طور مستقل از بلاکچین های خاص خود عمل میکنند (مثل بیت کوین یا اتریوم)، توکن ها میتوانند بر روی بلاکچین های مختلفی ساخته شوند و کاربردهای مختلفی داشته باشند.
توکن های ارز دیجیتال، که به طور کلی به عنوان واحدهای دیجیتال در شبکه های بلاکچین شناخته میشوند، تاریخچهای نسبتاً کوتاه اما پُر از تحولات عمده دارند.
توکن های کریپتو در ابتدا با پیدایش بیت کوین در سال 2009 شکل گرفتند، اما نقطه عطف اصلی در تاریخچه آنها با معرفی اتریوم در 2015 بود. اتریوم بستری برای ایجاد قراردادهای هوشمند و توکن ها فراهم کرد و استاندارد ERC-20 را معرفی کرد که به توسعهدهندگان امکان ساخت توکن های دیجیتال را داد.
در سال 2017، با رونق ICO ها، توکن ها به ابزاری رایج برای جذب سرمایه تبدیل شدند. بعدها، توکن های غیرقابل تعویض (NFT) در دنیای هنر دیجیتال محبوب شدند و پروژههای DeFi از توکنها برای ایجاد سیستمهای مالی غیرمتمرکز استفاده کردند.
با ظهور بلاکچین های جدید مانند بایننس اسمارت چین و سولانا، توسعه توکن ها سریعتر شد و این روند همچنان در حال رشد است.
توکن ها در دنیای ارزهای دیجیتال کاربردهای متنوعی دارند که بسته به نوع توکن و پروژهای که به آن تعلق دارند، متفاوت هستند. مهمترین کاربردهای توکن ها عبارتند از:
توکن های ارز دیجیتال از فناوری بلاکچین برای عملکرد خود استفاده میکنند و نحوه کار آنها به ساختار و هدف پروژه بستگی دارد. با این حال، روند کلی عملکرد توکن ها به شرح زیر است:
توکن و کوین هر دو نوعی ارز دیجیتال هستند، اما تفاوتهای مهمی میان آنها وجود دارد:
ویژگی | توکن (token) |
کوین (coin) |
شبکه | بر روی بلاکچین های دیگر مانند اتریوم، بایننس اسمارت چین ساخته میشود. | در شبکه بلاکچین خاص خود مانند بیت کوین، اتریوم عمل میکند. |
هدف اصلی | نمایندگی داراییها، دسترسی به خدمات یا کاربردهای مختلف در اکوسیستمها. | استفاده به عنوان ارز دیجیتال یا واحد ارزش در بلاکچین خاص خود. |
مثال ها | ERC-20 توکن ها، توکن های NFT، توکن های DeFi | بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، لایت کوین (LTC) |
کاربرد | پرداخت، حاکمیت، قراردادهای هوشمند، نمایندگی داراییها، NFT، DeFi | تراکنشها، ذخیرهسازی ارزش، پرداختها. |
ایجاد | توسط توسعهدهندگان به صورت سفارشی بر روی بلاکچین های موجود ایجاد میشود. | به عنوان یک ارز دیجیتال پایه در بلاکچین های مستقل ایجاد میشود. |
نوع انتقال | نیازمند اجرای قراردادهای هوشمند برای انتقال یا استفاده از خدمات خاص. | معمولاً به صورت ساده تراکنشها انجام میشود. |
مثال های معروف | USDT (تتر)، LINK، UNI، DAI | بیت کوین (BTC)، اتریوم (ETH)، ریپل (XRP) |
خیر، همه ارزهای دیجیتال توکن نیستند. برخی از ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم کوین هستند، زیرا شبکه بلاکچین مستقل خود را دارند و به عنوان واحدهای ارز دیجیتال در این شبکهها عمل میکنند.
در مقابل، توکن ها معمولاً بر روی بلاکچین های دیگر ساخته میشوند و به عنوان ابزارهایی برای اهداف مختلف در اکوسیستمهای بلاکچینی مختلف مورد استفاده قرار میگیرند.
در نتیجه، توکن ها و کوین ها از نظر ساختار و کاربرد متفاوت هستند، و در حالی که تمام کوین ها ارز دیجیتال هستند، همه ارزهای دیجیتال توکن نیستند.
توکن ها به طور کلی به چند دسته اصلی تقسیم میشوند که هر کدام کاربردهای خاص خود را دارند. انواع اصلی توکن ها عبارتند از:
این نوع توکن ها برای دسترسی به خدمات یا محصولات خاص در یک اکوسیستم بلاکچینی طراحی شدهاند. دارندگان این توکن ها میتوانند از آنها برای انجام تراکنشها یا استفاده از ویژگیهای خاص یک پلتفرم استفاده کنند.
مثالها:
این توکن ها نماینده داراییهای واقعی مانند سهام، اوراق بهادار یا املاک هستند. توکن های امنیتی تحت نظارت مقررات مالی قرار دارند و معمولاً به عنوان ابزاری برای نمایندگی حقوق مالکیت یا سود در پروژههای بلاکچینی استفاده میشوند.
مثالها:
توکن های غیرقابل تعویض نماینده داراییهای دیجیتال منحصر به فرد هستند که قابل تقسیم یا جایگزینی نیستند. این توکن ها معمولاً برای نمایندگی آثار هنری دیجیتال، ویدیوها، موسیقی یا اشیاء دیجیتال منحصر به فرد به کار میروند.
مثالها:
این توکن ها به دارندگان خود این امکان را میدهند که در تصمیمات مربوط به توسعه و آینده یک پروژه بلاکچینی رای دهند. معمولاً دارندگان این توکن ها میتوانند پیشنهادات مختلف را ارزیابی کرده و در تغییرات پروتکل یا سایر تصمیمات کلیدی مشارکت کنند.
مثالها:
توکن ها واحدهای دیجیتال هستند که معمولاً بر روی بلاکچین های موجود ساخته میشوند و نماینده داراییها یا خدمات خاصی هستند. آنها میتوانند به عنوان ابزار پرداخت، حاکمیت، یا نماینده داراییهای مختلف مانند ارزها، سهام، یا هنرهای دیجیتال عمل کنند.
برای ایجاد توکن، ابتدا باید بلاکچین مناسبی انتخاب کنید (مثل اتریوم)، سپس از قراردادهای هوشمند برای ایجاد و استقرار توکن استفاده کنید.
بله، توکن ها میتوانند در صرافی های ارز دیجیتال قابل معامله باشند، به ویژه توکن های مبتنی بر استانداردهایی مانند ERC-20 که در صرافی ها لیست میشوند.
توکن ها به انواع مختلفی تقسیم میشوند، از جمله توکن های کاربردی، توکن های امنیتی، توکن های غیرقابل تعویض (NFT)، توکن های حاکمیتی، و توکن های استیبل کوین.
توکن های استیبل کوین به گونهای طراحی شدهاند که ارزش آنها به یک دارایی پایدار مانند دلار یا طلا پیوند دارد تا از نوسانات شدید قیمت جلوگیری کنند.
بله، بسیاری از توکن ها را میتوان در صرافیهای ارز دیجیتال به کوین های اصلی (مثل بیت کوین یا اتریوم) تبدیل کرد.
NFTها نوعی توکن هستند که نماینده داراییهای دیجیتال منحصر به فرد مانند آثار هنری، ویدیوها یا اشیاء دیجیتال هستند که قابل تقسیم یا تعویض نیستند.