انواع دستورات فارکس ✅ معرفی انواع اردر گذاری (Order) در فارکس

گلاره ابراهیمی

انواع دستورات در بازار فارکس چه هستند؟✳️ آشنایی با اوردهای معاملاتی فارکس

بازار فارکس یکی از پر نوسان ترین و پر جنب و جوش ترین بازار های مالی در جهان است. در این بازار، میلیون ها معامله گر به صورت روزانه درگیر خرید و فروش ارز های مختلف هستند. اما آیا تاکنون به این فکر کرده اید که چگونه این معامله گران می توانند معاملات خود را کنترل کنند؟ چگونه می توانند سود های خود را مدیریت کرده و از ضرر های بیش از حد جلوگیری کنند؟

راز پشت این موفقیت ها در استفاده از انواع دستورات معاملاتی در بازار فارکس نهفته است. این دستورات ابزار های قدرتمندی هستند که به معامله گران اجازه می دهند تا استراتژی های فارکس خود را به صورت اتوماتیک پیاده کنند و معاملات را با دقت بیشتری مدیریت کنند.

از دستورات خرید و فروش گرفته تا حد سود و ضرر، دستورات معلق، دستور مارکت، دستور توقف و انواع دیگر، هر کدام کاربرد های ویژه ای دارند که می توانند به معامله گران در دستیابی به اهداف معاملاتی شان کمک کنند.

در بازار فارکس، معامله گران برای ورود و خروج از معاملات، کنترل ریسک و مدیریت سود های خود از دستورات مختلفی استفاده می کنند. این دستورات به معامله گران این امکان را می دهند که استراتژی های معاملاتی خود را به صورت اتوماتیک پیاده سازی کنند.

 

معرفی انواع دستورات فارکس

در ادامه انواع دستورات در بازار فارکس را بررسی می کنیم:

1. دستور خرید (Buy Order)
2. دستور فروش (Sell Order)
3. حد سود (Take Profit)
4. حد ضرر (Stop Loss)
5. دستورات معلق (Pending Orders) [Buy/Sell Limit – Buy/Sell Stop]
6. دستور مارکت (Market Order)
7. دستور توقف (Stop Order)
8. Trailing Stop
9. تعیین قیمت و حجم معامله
10. OCO (One Cancels the Other)

 

این دستورات ابزار های مهمی برای معامله گران فارکس هستند تا بتوانند به طور موثر تری در بازار عمل کنند و استراتژی های معاملاتی خود را مدیریت کنند. هر کدام از این دستورات کاربرد های خاص خود را دارند و باید با دقت و بر اساس شرایط بازار و استراتژی معاملاتی شخص استفاده شوند.

 

دستور خرید (Buy Order)

دستور خرید نوعی دستور است که توسط معامله گر صادر می شود تا یک جفت ارز را به قیمت فعلی بازار خریداری کند. این معمولا به صورت دستور مارکت (Market Order) انجام می گیرد که به معنای خرید فوری به بهترین قیمت موجود است.

معامله گران همچنین می توانند از دستورات خرید معلق استفاده کنند تا در قیمت مشخصی که پایین تر از قیمت فعلی است (Buy Limit) یا بالا تر از قیمت فعلی (Buy Stop) خرید انجام شود.

 

دستور فروش (Sell Order)

دستور فروش مشابه دستور خرید عمل می کند، اما به جای خرید، یک جفت ارز را به قیمت فعلی بازار می فروشد. این دستور نیز می تواند به صورت دستور مارکت یا به صورت دستورات فروش معلق اجرا شود که شامل Sell Limit (فروش در قیمتی بالا تر از قیمت فعلی) و Sell Stop (فروش در قیمتی پایین تر از قیمت فعلی) می باشد.

 

حد سود (Take Profit)

حد سود دستوری است که برای مشخص کردن سود هدف در یک معامله به کار می رود. هنگامی که قیمت به سطح تعیین شده برای حد سود می رسد، معامله به طور خودکار بسته شده و سود ثبت می شود. این ابزار به معامله گر کمک می کند تا سودهای خود را در سطوح مطلوب از پیش تعیین شده قفل نماید.

 

حد ضرر (Stop Loss)

حد ضرر به معامله گران این امکان را می دهد که ضرر احتمالی خود را محدود کنند. وقتی قیمت به سطح تعیین شده برای حد ضرر می رسد، معامله به طور خودکار بسته شده و از ضرر های بیشتر جلوگیری می کند. استفاده از حد ضرر یکی از تکنیک های اصلی مدیریت ریسک است.

 

دستورات معلق (Pending Orders)

این دستورات به معامله گر اجازه می دهند که معاملات را در قیمتی غیر از قیمت فعلی بازار تنظیم کنند. شامل چهار نوع است:

1. Buy Limit: خرید در قیمتی پایین تر از قیمت فعلی بازار.
2. Sell Limit: فروش در قیمتی بالا تر از قیمت فعلی بازار.
3. Buy Stop: خرید در قیمتی بالا تر از قیمت فعلی بازار.
4. Sell Stop: فروش در قیمتی پایین تر از قیمت فعلی بازار.

 

دستور مارکت (Market Order)

دستور مارکت دستوری است که بلافاصله به بهترین قیمت موجود در بازار اجرا می شود. این دستور برای خرید یا فروش فوری استفاده می شود و تضمینی برای قیمت خاصی نمی دهد.

 

دستور توقف (Stop Order)

دستور توقف، دستوری است که در یک قیمت تعیین شده فعال می شود و به دستور مارکت تبدیل می شود. این دستورات برای ورود به بازار در زمان شکست قیمت یا برای توقف ضرر مورد استفاده قرار می گیرند.

Trailing Stop

تریلینگ استاپ (Trailing Stop) نوعی دستور حد ضرر است که به طور خودکار با حرکت قیمت به نفع معامله گر تنظیم می شود. این امکان را به معامله گر می دهد که سود های کسب شده را حفظ کند، در حالی که اجازه می دهد معامله در صورت ادامه حرکت مطلوب باز بماند.

 

تعیین قیمت و حجم معامله

در هر دستور معاملاتی، معامله گر می تواند قیمت ورود یا خروج و همچنین حجم معامله را تعیین کند. تعیین این پارامتر ها به معامله گر کمک می کند تا معاملات را مطابق با استراتژی و برنامه مدیریت ریسک خود انجام دهد.

 

OCO (One Cancels the Other)

دستور OCO شامل دو دستور معلق است که به طور همزمان قرار داده می شوند. هنگامی که یکی از این دستورات اجرا شود، دستور دیگر به طور خودکار لغو می گردد. این دستورات برای معامله گرانی که می خواهند در دو سناریوی مختلف معامله کنند بدون اینکه نیاز به نظارت دائمی بازار داشته باشند، مفیدند.

 

نظر کارشناس درباره انواع دستورات فارکس

در بازار فارکس، انواع مختلفی از دستورات وجود دارند که به معامله گران امکان می دهند تا استراتژی های معاملاتی خود را به صورت اتوماتیک پیاده کنند، ریسک را مدیریت کنند و سودهای خود را کنترل کنند.

این دستورات شامل دستورات خرید و فروش، حد سود و ضرر، دستورات معلق، دستور مارکت، دستور توقف، Trailing Stop، تعیین قیمت و حجم معامله و OCO می شوند. هر یک از این دستورات کاربرد های خاص خود را دارند و معامله گران می بایست با دقت و بر اساس شرایط بازار و استراتژی معاملاتی خود، از آن ها استفاده کنند تا بتوانند به طور موثر تری در بازار فارکس عمل کنند.

سوالات متداول

چه تفاوتی بین دستور خرید (Buy Order) و دستور فروش (Sell Order) وجود دارد؟

دستور خرید برای خریداری کردن یک جفت ارز در قیمت فعلی بازار استفاده می شود، در حالی که دستور فروش برای فروش یک جفت ارز در قیمت فعلی بازار به کار می رود.

حد سود (Take Profit) و حد ضرر (Stop Loss) چه کاربردی دارند؟

حد سود برای تعیین سقف سود در یک معامله استفاده می شود و حد ضرر برای محدود کردن ضرر احتمالی و جلوگیری از ضررهای بیشتر به کار می رود.

دستورات معلق (Pending Orders) چه نوع دستوراتی هستند؟

دستورات معلق شامل Buy Limit، Sell Limit، Buy Stop و Sell Stop می شوند و به معامله گران امکان می دهند تا معاملات را در قیمتی غیر از قیمت فعلی بازار تنظیم کنند.

تفاوت دستور مارکت (Market Order) و دستور توقف (Stop Order) چیست؟

دستور مارکت بلافاصله در بهترین قیمت موجود اجرا می شود، در حالی که دستور توقف در یک قیمت تعیین شده فعال شده و به دستور مارکت تبدیل می گردد.

OCO (One Cancels the Other) چه نوع دستوری است؟

OCO شامل دو دستور معلق است که همزمان قرار داده می شوند و هنگامی که یکی از آن ها اجرا شود، دستور دیگر لغو می گردد.