کیف پول چند امضایی چیست؟ و چرا در سال های اخیر به یکی از مهم ترین ابزارهای امنیتی در حوزه ارزهای دیجیتال و صرافی های ارزدیجیتال تبدیل شده است؟
کیف پول های چند امضایی (Multi-Signature Wallets) نوعی «کیف پول ارز دیجیتال» است که برای تأیید هر تراکنش نیازمند بیش از یک کلید خصوصی می باشد.
این ویژگی باعث می شود که امنیت دارایی ها به طور چشمگیری افزایش یابد. به عنوان مثال، در یک “کیف پول 3 از 5”، برای انتقال دارایی حداقل سه امضا از پنج کلید تعریف شده لازم است.
همین ساختار باعث شده بسیاری از صرافی های معتبر مانند [Binance] و [Coinbase] و صرافی معتبر ایرانی «نوبیتکس» برای مدیریت ذخایر خود از “کیف پول های چند امضایی” استفاده کنند.
طبق “گزارش Statista 2025″، بیش از [22%] از تراکنش های سازمانی بیت کوین از طریق کیف پول های چند امضایی انجام می شود و این عدد نسبت به “سال 2022” حدود [35%] رشد داشته است. این رشد نشان دهنده افزایش اعتماد سرمایه گذاران نهادی و شرکت های بزرگ به این مدل امنیتی است.
پیشنهاد می شود سرمایه گذاران کلان و کسب و کارهای فعال در حوزه کریپتو برای ذخیره دارایی های خود از این نوع کیف پول ها بهره بگیرند تا امنیت سرمایه ها تضمین شود.
کیف پول چند امضایی (Multi-signature wallet) نوعی کیف پول ارز دیجیتال است که برای انجام تراکنش به تایید بیش از یک امضا نیاز دارد. برخلاف کیف پول های معمولی که تنها با یک کلید خصوصی کنترل می شوند، در کیف پول چند امضایی چندین کلید خصوصی برای تایید تراکنش ها لازم است.
این کیف پول ها شبیه یک صندوق امانات بانکی هستند که برای باز کردن آن به کلیدهای متعددی نیاز است. برای مثال، در یک کیف پول 2 از 3، سه کلید خصوصی وجود دارد اما برای تایید تراکنش به حداقل دو امضا نیاز است.
این ویژگی امنیت را به طور چشمگیری افزایش می دهد زیرا حتی اگر یکی از کلیدها به سرقت برود، هکر همچنان قادر به دسترسی به دارایی ها نخواهد بود.
کیف پول های چند امضایی کاربردهای متنوعی در دنیای ارزهای دیجیتال دارند. از محافظت از دارایی های شخصی گرفته تا مدیریت خزانه سازمان های غیرمتمرکز (DAO) و حتی اجرای قراردادهای هوشمند پیچیده. این فناوری امکان کنترل مشترک دارایی ها را فراهم می کند که برای کسب و کارها و سازمان ها بسیار مفید است.
کیف پول های چند امضایی مزایای قابل توجهی نسبت به کیف پول های تک امضایی دارند:
این مزایا باعث شده کیف پول های چند امضایی به یکی از محبوب ترین گزینه ها برای نگهداری مقادیر زیاد ارز دیجیتال تبدیل شوند.
با وجود مزایای فراوان، کیف پول های چند امضایی چالش هایی نیز به همراه دارند:
با این حال، برای بسیاری از کاربران مزایای امنیتی این کیف پول ها بر معایب آن می چربد.
کیف پول های چند امضایی در انواع مختلفی ارائه می شوند که هر کدام برای کاربردهای خاصی مناسب هستند. دو نوع رایج این کیف پول ها عبارتند از:
این نوع کیف پول نیاز به دو امضا از سه کلید موجود دارد. این مدل تعادل خوبی بین امنیت و سهولت استفاده ایجاد می کند. برای مثال، یک کلید می تواند نزد کاربر، یکی نزد یک شخص مورد اعتماد و سومی در یک مکان امن نگهداری شود.
این مدل پیچیده تر نیاز به سه امضا از پنج کلید دارد. این نوع برای سازمان های بزرگتر یا در مواردی که امنیت بالاتری مورد نیاز است استفاده می شود. با این حال مدیریت پنج کلید مختلف می تواند چالش برانگیز باشد.
در بازار کیف پول های ارز دیجیتال، گزینه های متعددی برای کیف پول های چند امضایی وجود دارد. در اینجا به بررسی سه مورد از بهترین و محبوب ترین آنها می پردازیم:
BitGo یکی از پیشگامان در زمینه کیف پول های چند امضایی است. این پلتفرم امنیت بالا، رابط کاربری ساده و پشتیبانی از ارزهای دیجیتال متعدد را ارائه می دهد. BitGo از مدل 2 از 3 استفاده می کند و برای کاربران شخصی و سازمانی مناسب است.
Electrum یکی از قدیمی ترین و معتبرترین کیف پول های بیت کوین است که قابلیت چند امضایی نیز دارد. این کیف پول منبع باز بوده و امکان سفارشی سازی زیادی را در اختیار کاربران قرار می دهد. Electrum برای کاربران با دانش فنی بالاتر مناسب است.
Gnosis Safe یک کیف پول چند امضایی محبوب در اکوسیستم اتریوم است. این کیف پول امکانات پیشرفته ای مانند مدیریت دارایی های چندگانه و یکپارچگی با برنامه های DeFi را ارائه می دهد. Gnosis Safe بیشتر برای سازمان ها و DAOها طراحی شده است.
ساخت و راه اندازی یک کیف پول چند امضایی ممکن است کمی پیچیده به نظر برسد، اما با رعایت مراحل زیر می توانید به راحتی این کار را انجام دهید:
ابتدا باید پلتفرم مورد نظر خود را انتخاب کنید. گزینه هایی مانند BitGo، Electrum یا Gnosis Safe را در نظر بگیرید. هر کدام از این پلتفرم ها ویژگی های خاص خود را دارند، پس با توجه به نیازهای خود بهترین گزینه را انتخاب کنید.
در این مرحله باید تعداد امضاهای مورد نیاز و افرادی که قرار است امضاکننده باشند را مشخص کنید. برای مثال، در یک کیف پول 2 از 3، باید سه امضاکننده تعیین کنید که حداقل دو نفر از آنها برای تایید تراکنش ها لازم خواهند بود.
پس از تنظیم امضاکنندگان، باید کیف پول را فعال کنید. این مرحله معمولا شامل تایید هویت امضاکنندگان و ایجاد آدرس کیف پول چند امضایی است. پس از فعالسازی، می توانید شروع به استفاده از کیف پول کنید.
کیف پولی است که برای تأیید هر تراکنش به بیش از یک کلید خصوصی نیاز دارد و امنیت بالاتری نسبت به کیف پول های معمولی فراهم می کند.
بله، اما این کار پیچیدگی های خاص خود را دارد و نیاز به دانش فنی بیشتری دارد
نه، برخی ارزها این قابلیت را ندارند. بیت کوین و اتریوم از محبوب ترین ارزهایی هستند که از این فناوری پشتیبانی می کنند.
هزینه ها متغیر است، اما معمولاً کارمزد تراکنش ها در این نوع کیف پول ها بیشتر از کیف پول های معمولی است.
سرمایه گذاران نهادی، سازمان ها، تیم های استارتاپی و افرادی که حجم بالایی از رمزارز نگهداری می کنند.
بله، اما بیشتر برای کسانی توصیه می شود که به امنیت بیشتری نیاز دارند یا دارایی زیادی نگهداری می کنند.